Ola iedereen-os

Gisteren hebben we gemerkt dat de Ecuadoriaanse afspraken altijd spannend zijn. Je weet nooit op voorhand of ze zullen doorgaan of op het laatste nippertje worden afgelast. Dat hebben we aan de lijve mogen ondervinden. De bedoeling was dat we kennis gingen maken met de vrouwen die om de twee weken de bio-manden maken. Maar deze werd last minute geannuleerd, alhoewel reeds maanden op voorhand gepland en afgesproken. We maakten dan maar van deze gelegenheid gebruik om met de stad nader kennis te maken. We mochten ontdekken dat Cuenca een mooie koloniale stad is.

In de namiddag bracht een hobbelige en bochtige tocht ons naar Suscal in het district Cañar. Daar wachtte ons een ontmoeting met een aantal empirische vroedvrouwen van de imheemse bevolking. De voorzitster van deze groep, oud burgemeester van Suscal, gaf ons een korte toelichting over hun werking en toch wel bijzondere levensstijl van de gemeenschap. Daarnaast bereidden we samen met de andere vrouwen een lokale specialiteit die enkel met carnaval en kerstmis wordt gemaakt, namelijk 'cheviles', een gerecht gemaakt van witte maïsdeeg gevuld met zoute kaas en gewikkeld in een lang groen blad. Terwijl dit gerecht op het vuur stond te pruttelen, mochten wij luisteren naar de rijke en toch wel bijzondere ervaringen van deze vroedvrouwen. Wij lichtten daarna onze koffer rond diabetes toe en hoewel ze eerst allemaal wat argwanend waren, lieten ze uiteindelijk ieder op hun beurt hun bloedwaarden meten. Ondertussen waren de cheviles klaar en schoven we aan aan de feestdis. We voelden dat het ons met veel warmte werd aangeboden, ook al werd het eerlijk gezegd niet door iedereen even erg gesmaakt.

En... wat hebben we na een week Ecuador allemaal geleerd? Ten eerste... :-)

dat voor sommigen de school 's morgens begint en voor anderen pas in de namiddag of 's avonds

dat er glijdende uren zijn voor wanneer je met de auto mag rijden en dit naargelang de nummerplaat

dat er na 15u45 op zondag geen alcohol meer mag geserveerd worden om katers op maandagmorgen te vermijden

dat de wc's hier lager zijn dan in België

dat wegmarkeringen eerder decoratie zijn

dat de ramen niet passen in de muren (ze kennen geen afkasting of silicone) en je hebt altijd een natuurlijke airco

dat je op één dag 2x je zonnebril kan opzetten en ook 2x je regenjas moet aantrekken

dat er héél véél rijst (met bonen) wordt gegeten (... en dat de ene daar al wat meer last van heeft dan de andere :-) )

Salud-os en de kost-os!

An², Katalina & Uschi