Over Mujeres Por la Vida (NL)

Gesprek met Maria Quishpe, mede-oprichtster van Movimiento Mujeres por la Vida uit Ecuador (MMxV).

Wat doen jullie, en voor/met welke doelgroep?

Maria Quishpe: We werken specifiek aan het opeisen en verspreiden van informatie over de rechten van vrouwen op vlak van gezondheid, huisvesting, onderwijs... MMxV is een organisatie van volksvrouwen. Eind vorige eeuw kwam er ook een nauwere band met de inheemse beweging en de boerenbeweging. Veel vrouwen die een belangrijke rol spelen in deze bewegingen of andere organisaties, zijn gevormd door MMxV. Dat is precies één van onze uitdagingen: alles wat wij doen is voor alle vrouwen, er zijn geen barrières, je moet niet noodzakelijk lid zijn van één of andere organisatie. De kennis die wij verwerven, delen we met iedereen, niet alleen met de oudere vrouwen. We richten ons ook heel sterk op de jongere generatie, zowel vrouwen als mannen.

Hoe zijn jullie geëvolueerd?

MMxV bestaat al zo’n 30 jaar. Het begon met diverse losse groepen, opgericht door Patricia Costales en mijzelf, binnen de feministische golf die toen erg sterk was. We werkten met vrouwen in arme volkswijken, bvb. met winkeltjes, apotheekjes, spaarkassen, ... Deze groepen wisselden ook onderling ervaringen uit over o.a. discriminatie, huiselijk geweld, eigenwaarde, ... De groepen leden soms fel onder het vertrek van bepaalde leidsters, maar er doken steeds nieuwe leidsters op die hun rol overnamen. Sommige groepen verdwenen, maar andere nieuwe groepen werden opgericht.
Pas sinds 1996 vormen we ook een nationale beweging. We moesten ons verenigen want we wilden de nieuwe grondwet in 1998 beïnvloeden. In 2000 startten we met onze eigen school om leidsters te vormen. Sinds 2006 hebben we ook een juridisch statuut, wat ons helpt om steun te krijgen van fos en andere buitenlandse NGO’s. In 2008 waren we erg actief in de Grondwetgevende Vergadering. Tot op heden coördineren we veel met de president, ministers en lokale besturen. Veel van onze vroegere leidsters zitten nu in het parlement, de ministeries en de lokale besturen.

Hoe zijn jullie georganiseerd?

We hebben geen formeel lidmaatschap, dus kunnen we moeilijk zeggen met hoeveel we zijn. In de hoofdstad Quito zijn we bvb. met een 200-tal vrouwen bezig. Het is ook moeilijk om een cijfer te plakken op hoeveel vrouwen we precies bereiken. We zijn vandaag actief in een 30-tal steden in 8 à 9 provincies.
Om de twee jaar houden we een Nationale Vergadering, met 500 à 600 deelneemsters. Onze Nationale Coördinatie vergadert elke semester met 30 à 35 personen uit alle provincies en werkgroepen. Per provincie heb je immers werkgroepen rond gezondheid, huisvesting, onderwijs, solidaire economie en politieke participatie. Uiteraard hebben we ook een Dagelijks Bestuur, en twee technische assistenten, Lourdes voor gezondheid en Maria José voor administratie.

Jullie werken aan gezondheid, wat houdt gezondheid voor jullie in?

Wanneer wij over gezondheid spreken, dan hebben we het niet alleen maar over de behandeling van ziektes. Wanneer wij over gezondheid spreken, dan hebben we het over het welzijn van de hele persoon, van de hele mens, van elke mens. Dus, als we het hebben over de vrouwen, dan verwijzen we ook naar de toegang tot sanitatie, drinkwater, basisvoorzieningen, een waardige huisvesting, onderwijs, leefruimte, parken, recreatie, ... Het gaat voor ons over een geheel van elementen, niet alleen maar gezondheid als de afwezigheid van ziekte, maar als welzijn. Dit concept is populair in de wijken, onder de vrouwen. Maar het is moeilijk, want vanuit onze culturele achtergrond is het zo dat we gezondheidsproblemen gelijkstellen met ‘iets dat pijn doet’.

Op welke manier werken jullie aan gezondheid?

Eén van de belangrijkste problemen is dat vrouwen minder gebruik maken van gezondheidsdiensten. We brengen onze kinderen naar de dokter, we vergezellen onze mannen en soms de grootouders als ze ziek zijn, maar zelf gaan we nooit naar de dokter. Om dit probleem aan te pakken, organiseren wij dankzij de steun van FSMB en fos gezondheidscampagnes en –beurzen. Want veel vrouwen werken, als verkoopster in de straten of als huispersoneel bij een gezin. Ze krijgen tijdens de week geen toestemming van hun werkgevers om naar de dokter te gaan. Of ze maken er zelf geen tijd voor, om geen inkomsten te verliezen. Dus organiseren we zelf gezondheidsbeurzen op zondag. We bieden gynaecologische zorgen, zoals uitstrijkjes. We controleren ook op hoge bloeddruk, hartaandoeningen, suikerziekte, enz. Als er een ernstige kwaal wordt gevonden, volgen we de situatie op, zodat de vrouwen zich laten behandelen vóór het te laat is.

Wat wil jij vragen aan de vrouwen van Mujeres por la Vida? Laat het ons weten!!